سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

با لبخند هلال اول ذی الحجه شور و نشاطی رمضان گونه در بین مؤمنان بوجود می‌آید. ده روز اول ذی الحجه از جمله روزهای مبارک سال است که خداوند آن‌ها را از جایگاه و مکانت خاصی برخوردار کرده است. از حضرت رسول الله – صلی الله علیه وسلم – درباره دهه اول ذی الحجه آمده است:

«ما من أيامٍ العمل الصالح فيها أحبُّ إلى الله من هذه الأيامِ (يعني أيامَ العشر ). قالوا : يا رسول الله ، ولا الجهادُ في سبيل الله ؟ قال : ولا الجهادُ في سبيل الله إلا رجلٌ خرج بنفسه و ماله فلم يرجعْ من ذلك بشيء».

١- حج یا جهان‌بینی توحید!

ساختمانی سنگی در وسط صحرایی خشک بخداوند منسوب شده؛ «بیت الله»، و فضای اطراف آن با عنوان «مسجد الحرام» شناخته شده؛ فضایی که در آن تنها ذکر و یاد خداوند عالم بدور از هر گونه شریک و وزیر و مشیری بر سر زبان‌هاست. همان توحید ابراهیمی خالص:

﴿وَإِذۡ بَوَّأۡنَا لِإِبۡرَٰهِيمَ مَكَانَ ٱلۡبَيۡتِ أَن لَّا تُشۡرِكۡ بِي شَيۡ‍ٔٗا وَطَهِّرۡ بَيۡتِيَ لِلطَّآئِفِينَ وَٱلۡقَآئِمِينَ وَٱلرُّكَّعِ ٱلسُّجُودِ ٢٦﴾ [الحج: ٢٦].

«(ای پیغمبر! به خاطر بیاور) زمانی را که محلّ خانه‌ی کعبه را برای ابراهیم آماده ساختیم و (پایه‌های قدیمی) آن را بدو نمودیم (و دستور دادیم به بازسازی آن بپردازد. هنگامی که خانه‌ی کعبه آماده شد، به ابراهیم خطاب کردیم که این خانه را کانون توحید کن و)

کعبه چون قلب، مؤمنانی که زنگ گناه‌ها و لغزش‌ها، آن‌ها را اکسیده کرده بسوی دهلیزهای خود می‌کشد و طی یک برنامه آلایشی آن‌ها را پاک کرده، از چاله‌های شهوت به کرانه‌های عفت ملکوتی، و از سستی و افتادگی به حرکت و سازندگی، و از منیت و خودپرستی به جهان بینی و یکتاپرستی، از خواب و خیال به امید و برنامه، و از چشم دوختن به دیگران به چشم گشودن بر دیگران، از هیچ بودن به همه چیز شدن، و از تابعیت و تقلید به رهبریت و تحریک، بالا برده بار دگر در کالبد جهان اسلام پمپاژ می‌کند تا زندگی و سلامت جسم را حفظ نمایند، و جسد دنیای توحید را توان زیستن و ادامه حیات باشد..

اشاره‌ی اصلاح‌وب: هرچند، چند روزی از ده‌ روز مبارک ذی‌الحجة الحرام، موسم حج ابراهیمی 1432 گذشته‌ است، اما هنوز هم می‌توان رایحه‌ی ایمانی آنرا، به‌ گوش جان شنید. جهت تجدید آن ایام خدایی ‌و  لذت همراه‌بودن با خیل مشتاقان لبیک‌گو به‌ ندای رحمانی، در آن مکان و ایام مقدس شما را به‌ مطالعه‌ی نوشتار عالمانه‌ و مؤمنانه‌ی زیر، دعوت می‌کنیم؛ هرچند از عدم انتشار به‌هنگام آن‌، پوزش می‌خواهیم، مع‌الوصف احساس و ظن غالب ما این است که‌ این مقاله‌ می‌تواند، لحظاتی ما را در سیری روحی و عبادی در مناسک حج ابراهیمی-محمدی سهیم سازد. وما ذلک علی الله‌ بعزیز